Vandaag is het precies honderd maanden geleden dat mijn liefje doodging. En het is ook nog eens zaterdag (…). Niet dat zulks in deze tijden van corona veel uitmaakt — er hangt toch al een mist van inertie, wanhoop en doem over alles. Hoewel ik me niet eens zo vervelend voel als zou ‘moeten’; de dagen nu lijken best veel op de dagen vorig jaar. En het jaar daarvoor. Enzovoorts, tot 3045 dagen terug.