Eten gaat over balans. Zegt men. Er zijn vijf smaken: zoet, zout, zuur, bitter en umami. (En het is dus niet waar dat er specifieke delen van de tong zijn die op een bepaalde smaak gespecialiseerd zijn — de verschillende smaakreceptoren zijn over de hele tong verdeeld.)
De tomaat is een zeldzaam veelzijdige vrucht. Met een heel erg kleine inspanning zijn al die vijf smaken ermee te verbinden. Een rijpe tomaat heeft zoet. Een snuf zout maakt de andere smaken heftiger. Zuur is het onrijpe, groene, vochtige deel van de tomaat. Bitter de schil en de pitjes. En umami is wat er ontstaat als je tomaat indikt en verwarmt (wat men al voor je gedaan heeft in de vorm van tomatenpuree, of wat je zelf kunt maken door tomaten bloot te stellen aan een maillard-reactie).
Eigenlijk is de tomaat de ultieme smaak-factor in de keuken. Het is begrijpelijk dat met name de Italiaanse keuken de tomaat omarmd heeft.
Ik ben dol op tomaat.