Gisteravond in de Raadszaal, dus. In een strak geregisseerde vertoning werd de beslissing om met het vliegveld-plan door te gaan erdoor gejaagd.
Die regie ging behoorlijk ver. Allereerst werden geïnteresseerden weggehouden van de publieke tribune met de niet te checken smoes dat de tribune al vol zat. Dan volgt er aan het begin van het debat, na de donderslag van Helder, die meldde dat Defensie het vliegveld in de toekomst wil blijven gebruiken, het inbrengen van twee ‘breedgedragen’ amendementen door Marijke van Hees van de PvdA.

Die amendementen waren volgens mij uitsluitend bedoeld om de besluitvorming te versluieren en de controle en inbreng van de raad in de toekomst zoveel mogelijk te beperken; allereerst het in de regie inbrengen van een nieuw te vormen raadscommissie — de manier om besluiten voor te koken; en dan de wens om een publieksrechtelijke vorm van samenwerking aan te gaan met de ‘andere’ partijen, wat een volkomen logische stap is, maar dan wel verderop in het traject.

Voordat iedereen gereageerd had op deze amendementen en een stel andere die óf heel erg voor de hand liggen, óf nooit-en-te-nimmer een kans maken (Behoud van de zondagsrust!), was het al na elven en kon de verantwoordelijke wethouder ieder antwoord op een vraag laten beginnen met een verwijzing naar de beperkte tijd die nog resteerde en de hieruit voortvloeiende consequentie dat hij niet op details zou ingaan.

Waarna er vrolijk gestemd werd en de uitslag er even voor twaalf was (en niet, zoals een lokale journalist meldde, even na middernacht): 31 voor, 8 tegen. (Tussen haakjes: die datum is natuurlijk heel belangrijk, want 14 december 2009 zal nog berucht gaan worden.)

Het was de eerste keer dat ik een hele raadsvergadering gevolgd heb (nou ja, dat deel dat openbaar was…) & het moet me van het hart dat ik het niveau van debatteren erg vond tegenvallen.
Marijke van Hees is natuurlijk hors concours omdat zij op een onnavolgbare wijze alle spaties, komma’s, punten en overige leestekens overslaat in haar betogen en daardoor dubbel zoveel woorden in een tijdbestek weet te persen dan ieder ander. Ik heb enorm veel respect voor de raadsleden die uit deze brei nog punten konden destilleren waarover ze in discussie konden gaan.

SP en D66 vielen ook op door inhoudelijk sterke reacties en behendig manoeuvreren om de rondgestrooide spijkers van de PvdA en hun schoothondjes CDA en VVD. Dat de presentatie bij Paulien Hillen van de SP wat tegenviel, lag vooral aan de voortgeschreden fase van haar zwangerschap die af en toe voor ademnood zorgde.
Onze eigen Mariska van Heijster deed het gewoon goed. Zakelijk en to the point de discussie aangaan en de eigen standpunten goed onder woorden brengen. Dat leek mij ook de goede manier om het aan te pakken.
De andere woordvoerders waren slecht tot bedroevend — ik kan niet anders concluderen. Hoe zo’n Van der Noordt ooit in de raad is gekomen, is mij een raadsel. En Van Dijk van de PvdA zou van de Kerstman een Lexicon moeten krijgen, want wat er nu aan woorden en begrippen door elkaar gehusseld werd, was beneden elk peil.

Dat er uiteindelijk bij de stemming een teleurstellend resultaat was… het zij zo. Maar dat het op zo’n teleurstellende manier gebeurd is, is voor mij moeilijk te verwerken. Er was bijvoorbeeld geen één PvdA’er, CDA’er of VVD’er die zich aan de fractiediscipline onttrok door op persoonlijke titel tegen te stemmen. Puur statistisch is dat al ongelooflijk.

In een tweede bijdrage zal ik ingaan op de verschillen tussen werkelijkheid en weergave (in de pers). Daar is ook het een en ander gepasseerd dat op z’n minst verbazing wekt.

Op de foto: napraten met de pers. Op de voorgrond Mariska van Heijster met een radioman, erachter Erik Helder met de regionale TV.